Σελίδες

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Κατασκήνωση...

 Με βαριά καρδιά,
πρωί πρωί την περασμένη Κυριακή,


...φόρτωσαν τις βαλίτσες στο αυτοκίνητο,
και ξεκινήσαμε για την κατασκήνωση...


...όταν φτάσαμε εκεί,
η κατασκήνωση είχε πλημμυρίσει από
κόσμο...


...τόσο ανάμεικτα συναισθήματα...
να χαρείς, να μελαγχολήσεις, να ανησυχήσεις,
να είσαι περήφανος...


...τόσο πλούσια κάνουν την ζωή μας
τα παιδιά μας...


...δεν κράτησε πολύ η μελαγχολία,
εξάλλου... 
"η κατασκήνωση 
για τα παιδιά
είναι
υγεία και χαρά!!!"


...μες την εβδομάδα βρήκαν
τους ρυθμούς τους,
με τους φίλους τους,
παλιούς και νέους...


...πόσο χάρηκα όταν το τηλέφωνο
χτύπησε και ήταν ο Κωστής που με πήρε
με τηλεκάρτα από καρτοτηλέφωνο!!!
άλλη μια κατάκτηση για το πρωτάκι...
Τι περηφάνια να διαπιστώνεις ότι
τα καταφέρνουν μόνα, με όλα αυτά που τόσο
καιρό τους μαθαίνεις...


...και για την μαμά, ελεύθερος
χρόνος για να ανασυνταχθούμε!!!
Φρεσκοβαμμένα  καθαρά δωμάτια,
το χρώμα της λεβάντας για την Άλεξ...


...της σοκολάτας για τον Κωστή...


...και ένα γκρί για τους γονείς...


Καλώς ήρθε το νέο ξαδελφάκι!!!

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Σάλτσα για ζυμαρικά...

Ο άντρας μου λατρεύει τα ζυμαρικά!
το περασμένο καλοκαίρι του έφτιαξα
την παρακάτω πάρα πολύ απλή σάλτσα
για μακαρόνια, και την λάτρεψε...


...φέτος λοιπόν οργανώθηκα νωρίς...
φύτεψα σε γλάστρα στο μπαλκόνι
τα βασικά υλικά, μικρές  ντοματούλες
και βασιλικό...


...τώρα λοιπόν που οι ντοματούλες ωρίμασαν
έφτιαξα ξανά την μακαρονάδα...


...έκοψα κρεμμύδι, έλιωσα λίγο σκόρδο,
και έκοψα τα ντοματάκια...


...τα έβαλα στο τηγάνι για λίγη ώρα με πολύ
ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι,
και μισή κουταλιά του γλυκού ζάχαρη...


...έβρασα τα ζυμαρικά μου και...

...δεν πρόλαβα να βγάλω φωτογραφία
στο πιάτο γιατί μέχρι να τα ανακατέψω
και να βάλω και τον βασιλικό ωμό
ψιλοκομμένο οι φρέσκες μυρωδιές
τους είχαν τραβήξει στη κουζίνα


...και το δημιούργημα μου εξαφανίστηκε
αφήνοντας ευτυχισμένα χαμόγελα...

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Καλό καλοκαίρι παιδάκια...

Το Σάββατο που μας πέρασε, ο Κωστής
έδωσε εξετάσεις και πήρε
την πορτοκαλί ζώνη...


...το γιορτάσαμε με το αγαπημένο μας
φαγητό...




...το απόγευμα χαλαρώσαμε
στο μπαλκόνι παίζοντας χαρτιά...


...οπότε και κάναμε εξάσκηση
στην πρόσθεση...


...και την άλλη ημέρα,
πήγαμε για μπάνιο,
μικροί και μεγάλοι...


...και πολύ μικροί...


 ...και εν μέσω εργασιών βαφής,
και σαρωτικών βαφέων...


...ετοιμάζουμε βαλίτσες...


...γιατί το σχολείο επιτέλους (!!!)
τελείωσε!!!
Η φετινή χρονιά, με ένα πρωτάκι
και ένα τριτάκι μου φάνηκε ατελείωτη...


Καλό καλοκαίρι λοιπόν...
και επισήμως!!!

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Καθημερινά...

Συζητάμε κατά την διάρκεια του φαγητού
και καταλήγουμε στο ότι η ζωή
έχει δυσκολίες και πρέπει να είμαστε έτοιμοι
να τις αντιμετωπίσουμε. Η ατμόσφαιρα έχει βαρύνει,
και τότε αναλαμβάνει ο Κωστής...
-Εγώ: Οι δυσκολίες είναι για τους ανθρώπους
-Κωστής: Για τους εξωγήινους είναι?
-Εγώ: ...
-Κωστής: Μαμά υπάρχουν εξωγήινοι?
-Εγώ: ...
-Κωστής: Όμως Αρειανοί κάποτε παλιά παλιά υπήρχαν...
-Εγώ: Πότε εννοείς όταν υπήρχαν οι δεινόσαυροι?
(η συζήτηση έχει χάσει κάθε νόημα...)


-Άλεξ: Γιατί δεινόσαυροι υπήρχαν?
-Κωστής: Μαμά, θέλω να μου πεις την αλήθεια,
Άι Βασίλης υπάρχει? (Τα μάτια του έχουν γίνει τεράστια,
και με κοιτάει ευθεία κατάματα! Πόσο δύσκολο είναι
μερικές φορές...)
-Εγώ: Σαν άνθρωπος δεν υπάρχει..., υπάρχει όμως...
σαν πνεύμα... (και πάνω που λέω την γλίτωσα...)
-Κωστής: Όμως τα δώρα τα φέρνουν οι γονείς?
-Άλεξ: Εγώ δεν θέλω να μάθω, θα μάθω όταν
μεγαλώσω...
-Εγώ: Έχει τόση σημασία?
και ο Κωστής αλλάζει τελείως ύφος...
-Κωστής: Θα μείνουμε με τα μάτια ανοικτά και
θα παρακολουθήσουμε...


Η δασκάλα βάζει προτάσεις στα πρωτάκια για
να τις μεγαλώσουν. Η πρόταση είναι:
"Η Αννούλα ζωγραφίζει"
και ο Κωστής την μεγαλώνει ως εξής:
"Η Αννούλα ζωγραφίζει μια νεκροκεφαλή"
"Η Αννούλα ζωγραφίζει μια νεκροκεφαλή
στον τοίχο"
"Η Αννούλα ζωγραφίζει μια νεκροκεφαλή
στον τοίχο με γκράφιτι"
...


-Εγώ: Κωστή αν δεν περνάς καλά στην
κατασκήνωση θα μου το πεις να έρθω
να σε πάρω...
-Κωστής: Όχι μαμά, αν δεν περνάω καλά
στην κατασκήνωση, θα κάνω υπομονή
μέχρι να τελειώσει... 

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Ποτάμι και καταρράκτης...

Όταν πιάνει η ζέστη, δεν υπάρχει καμία
δικαιολογία για να κάθεσαι μέσα...


...και όταν ψάχνεις παιχνίδια πάντα βρίσκεις...


...κάπως έτσι ήρθε η ώρα να εφαρμόσουμε
την ιδέα, που πριν λίγες ημέρες είχα δει εδώ...


...φτιάξαμε λοιπόν με ένα μεγάααλο κομμάτι
αλουμινόχαρτο ένα μακρύ ποτάμι
με ένα καταρράχτη στη μία άκρη...


...ρίξαμε και μπόλικο νερό
και αμέσως μαζεύτηκαν κάτι
μικρά ανθρωπάκια...


...μπήκαν και στη σειρά και περίμεναν
υπομονετικά να βουτήξουν...


... μαζεύτηκαν τουρίστες με
φωτογραφικές μηχανές...


...και λογιών λογιών ανθρωπάκια
ξαπλωμένα στο χορτάρι...


...με γλυκά και φαγητά...


...για μια βαρκάδα...


...και μια περιήγηση στον καταρράκτη...


...ήρθαν και μυρμηγκιά που πηδούσαν
στο νερό και έπρεπε γρήγορα να τα σώσουμε...


...και άλλα που διασκέδαζαν στην πλώρη...
( I'm the king of the world... )


... άπλωσαν πετσέτες, ξαπλώστρες, ποτά...


 ...και το απόγευμα κύλισε όμορφα...


...και ήρεμα...


...και τελικά όταν έχεις παιδιά
δεν έχεις καμιά δικαιολογία...


Καλό καλοκαίρι να έχουμε!!!

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Γράμμα...

Αφού επιβεβαιώσουμε ότι είναι 3 Ιουνίου,
ας δούμε και το γράμμα που
έγραψε ο Κωστής...

...στον Αι Βασίλη:
"Άγιε Βασίλη αυτό το δώρο το θέλω
πάρα πολύ! Άμα είναι δύσκολο να μου το δώσεις
δεν πειράζει άμα δεν έχω δώρο! Όμως το ξέρω
πως θα το φτιάξεις! Άμα το φτιάξεις θα
σε ευγνωμονώ! Είσαι πολύ φοβερός και
είσαι ένας από τους αγαπημένους μου
ήρωες..."

από κάτω έχει και την φωτογραφία
του δώρου που θέλει...