Σελίδες

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Κοτοπουλάκια ξανά ...

Έχω αδυναμία στα σκυλιά και ... 
... στις κότες ...
όταν ήμουν μικρή είχαν αγοράσει και σε 'μένα
αυτά τα πασχαλινά κοτοπουλάκια ...


... ήταν λοιπόν μεγάλο το δίλημμα όταν πέρυσι
το Πάσχα είδα ξανά να τα πουλάνε ...
... αλλά τελικά αγόρασα 2...


... τα παιδιά καταχάρηκαν,
όμως η ευθύνη ήταν μεγάλη ...


... η ιστορία είχε πολύ παιχνίδι παράλληλα όμως
και πολύ φροντίδα, ευθύνη και δουλειά ...


... ώσπου τα κοτοπουλάκια έγιναν ...
... κότες ...
... ήταν δύσκολο πια να παίξουμε μαζί τους ...


... ήθελαν ακόμη πιο πολύ φροντίδα
και καθαριότητα ...


... και σύντομα βρήκαμε γι' αυτά ένα
όμορφο κοτέτσι ...


... όμως οι μέρες που περάσαμε μαζί τους
ήταν αξέχαστες και ήταν ένα σπουδαίο 
μάθημα για τα παιδιά ...


... καθώς πλησιάζει το Πάσχα όλο 
τριγυρίζει η σκέψη από το μυαλό μου
και δεν μπορώ να αποφασίσω πάλι ...

5 σχόλια:

  1. Έχεις δίκιο! Είναι δύσκολη απόφαση! Αν είναι εύκολο να βρεις κοτέτσι, μην το σκέφτεσαι! Ποια ακριβώς όμως είναι η φροντίδα τους;
    kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταρχήν πρέπει να είναι 2 γιατί το 1 στην μοναξιά του, θα σας τρελάνει στις φωνές! Συνήθως δεν ζουν μόνα τους...
    Είναι νεογέννητα οπότε χρειάζονται ζέστη και να νοιώθουν ότι είναι κάτω από τα φτερά της μαμάς τους, γιαυτό τα είχαμε σε ένα κουτί από παπούτσια με ένα μαλακό πανάκι να τα περιορίζει και πάνω σε ένα φωτιστικό που έμενε αναμμένο όλη την νύχτα για να τα ζεσταίνει!!! Τα βγάζαμε συχνά από το κουτί για να πάρουν τον αέρα τους και να φάνε αλλά και να αλλάξουμε εφημερίδα στο κουτί για να είναι καθαρά! Τα βγάζαμε στον κήπο αλλά πάντα ήταν κάποιος μαζί τους γιατί είναι λιχουδιά για τις γάτες!!!! Αυτά από φροντίδα αλλά από παιχνίδι...
    Είναι στο σωστό μέγεθος για να χρησιμοποιήσουν τα spor αυτοκίνητα της barbie ή να τα βάλεις στα κουκλόσπιτα!!! Αν ρίξεις μέσα στο σπιτάκι λίγα σποράκια μπαίνουν και μόνα τους και μετά σε κοιτάνε από τα παράθυρα!!! Κάναμε διαγωνισμό ποιος θα είναι πιο ήρεμος για να ανέβουν πάνω του τα κοτοπουλάκια και άλλα πολλά...
    Είναι διασκεδαστικά αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι είναι νεογέννητα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε χμμμμ ..... να σου πω ....... η ανάρτηση με τα κοτοπουλάκια, μετά τη χθεσινή για το ...... τηγανιτό κοτόπουλο, με έκανε να γελάσω ΠΟΛΥ....... ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ....... Συγνώμη, αλλά έκανα το συνειρμό ..... αχαχχαχαχαχχ.
    Πέρα από την πλάκα, θέλω να πάρω κοτοπουλάκια για τα παιδιά μου, αλλά σκέφτομαι πως α)αν πεθάνουν θα έχουμε δράματα στο σπίτι και β)αν ζήσουν, τι θα τα κάνουμε;;;; Κήπο ή αυλή δεν έχουμε, γνωστό με κοτέτσι δεν έχουμε. Πάντως η μαμά μου λέει, πως όταν ημουν μωρό και τα αδέρφια μου μικρά παιδάκια, είχαν πάρει ένα κοτοπουλάκι, είχε ζήσει, ήταν κοκόρι και ξυπνούσε όλη τη Νέα Σμύρνη από τα ξημερώματα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν το είχα καταλάβει και για να πω την αλήθεια άργησα λίγο να το δω αλλά είναι πράγματι πάρα πολύ αστείο, γέλασαν πολλοί!!! Να φανταστείς στο Facebook κάτω από την ανάρτηση με τα ζωντανά κοτοπουλάκια μου έγραψαν yummy!
    Τέλος πάντων...
    Εγώ πάντως τα συστήνω ανεπιφύλακτα!! Βέβαια να ξέρεις ότι θα πρέπει να ασχοληθείς αρκετά! Έχει καθάρισμα ... Υπάρχουν πολλές πιθανότητες να πεθάνουν γιατί είναι πολύ μικρά και μπορεί να μην αντέξουν, θέλουν πολύ φροντίδα και ζέστη! Αν όμως τελικά πεθάνουν δεν είναι κι αυτό ένα τεράστιο μάθημα για τα παιδιά? Πιστεύω ότι τα παιδιά δεν ξέρουν πως να το πάρουν αυτό το γεγονός. Οδηγός τους θα είναι τα δικά σου συναισθήματα. Αν εσύ το πάρεις βαριά και δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις τότε κι εκείνα θα το πάρουν έτσι! Αν εσύ τους πεις ότι έτσι είναι η ζωή και η φύση και ο θάνατος συμβαίνει μερικές φορές... θα αποκτήσουν μια πρώτη μικρή εμπειρία στο θέμα!
    Δεν είμαι γνώστης μπορεί και να κάνω και λάθος! Είναι όμως προσωπική εμπειρία καθώς σαν παιδί είχα πολλά κατοικίδια (και περίεργα κατοικίδια... μάζευα τα σπουργιτάκια που έπεφταν από τα πεύκα...) που δεν είχαν πάντα καλό τέλος και γενικά μπορώ να πω ότι έχω μια ψυχραιμία με αυτό το θέμα...
    Κοτέτσια δεν είναι δύσκολο να βρεις λίγο πιο έξω από την Αθήνα!!! Εγώ είχα γνωστό με μικρό κοτέτσι, αλλά πιστεύω ότι αν βγεις λίγο πιο έξω από το κέντρο σίγουρα θα βρεις και οι περισσότεροι νομίζω θα ήθελαν να τους χαρίσεις δύο κοτόπουλα!!!
    Πάντως και το τηγανιτό κοτόπουλο είναι πάρα πολύ καλό και να το δοκιμάσεις!!! χιχιχιχιχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ Irene τι μου θύμισες! Έχεις δίκιο, είναι τρομερή εμπειρία για τα παιδιά, χώρια που είναι και τόσο γλυκά τα κοτοπουλάκια, θέλεις να τα ζουλήξεις.
    Εμάς μας είχανε πάρει οι παππούδες παπάκια (νομίζαμε ότι ήταν για εμάς), τελικά μετά το ωραίο πασχαλινό γεύμα μας ξεφούρνισαν τι φάγαμε. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Ήθελα να τους κάνω κακό, ήμουν περίπου 7-8. Βέβαια άλλες εποχές και γιαγιά - παππούς... εντελώς διαφορετικά χρόνια!
    Καλό ΣΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή