Οι στιγμές μας...

Στην αρχή, όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μου,
φαινόταν σαν να μην πέρναγε ο καιρός,
 ήθελα να μεγαλώσουν...

...στη συνέχεια, συσσωρεύτηκε η κούραση,
και μες στην καθημερινότητά μου
νόμιζα ότι θα ήταν για πάντα έτσι...

...θα έμεναν σε αυτή,
την ηλικία των τεσσάρων...

...και εγώ θα ήμουν όλη τους
η ζωή...

...και μετά πήγαν σχολείο...

...και τώρα πια όλα είναι πιο συναρπαστικά,
καθημερινά μας περιμένουν εκπλήξεις,
και ο χρόνος περνά,
τόσο γρήγορα...

 

...κάνουν τις επιλογές τους, έχουν την άποψη τους...

...ζουν όπως τους δείξαμε,
και συνεχίζουν να αναζητούν,
με τους καινούργιους τους δασκάλους...

...και να παίζουν...

 ...και να διασκεδάζουν...

...και να μας κάνουν περήφανους...

...εξάλλου η ζωή φαίνεται να είναι
συναρπαστική, δημιουργική, έντονη,
κουραστική, ανατρεπτική, πολύπλοκη,
απλή,
ενδιαφέρουσα...